Komandor Bolesław Romanowski (1910 – 1968)

- legendarny dowódca polskich okrętów podwodnych w czasie II wojny światowej jest patronem Szkoły Podstawowej Nr 2 w Ustce.

Ten wysoce zasłużony dla Polskiej Marynarki Wojennej oficer rozpoczął morską karierę jako absolwent Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej w 1935r. na okręcie podwodnym ORP "Żbik". Wkrótce przeniesiono go na inny okręt podwodny -ORP "Wilk". Na tym okręcie zastał go wybuch II wojny światowej. ORP "Wilk" po wykonaniu zadań bojowych na Bałtyku, nie mogąc powrócić do Gdyni podjął udaną próbę przedarcia się przez Cieśniny Duńskie do Wielkiej Brytanii.

Przez cały okres II wojny światowej komandor Bolesław Romanowski służył na pływających pod polską banderą okrętach podwodnych. Najpierw jako oficer na ORP "Sokół", potem jako dowódca ORP "Jastrząb" (zatopionego omyłkowo przez niszczyciele alianckie w maju 1942 r.) i wreszcie jako dowódca ORP "Dzik". To na tym okręcie odniósł największe sukcesy bojowe na Morzu Śródziemnym, działając w parze z ORP "Sokół".  Oba okręty zatopiły 64 statki i okręty nieprzyjacielskie zyskując miano "straszliwych bliźniaków".

Komandor B. Romanowski za swoje zasługi wojenne był odznaczony najwyższymi bojowymi odznaczeniami polskimi i brytyjskimi. Po wojnie powrócił do kraju jako dowódca niszczyciela ORP "Błyskawica". Rozpoczął służbę w Marynarce Wojennej także na okrętach podwodnych. Był dowódcą ORP "Żbik", a potem dowodził całym dywizjonem polskich okrętów podwodnych.

W 1950 r. został usunięty z Marynarki Wojennej w wyniku represji skierowanych przeciwko oficerom przedwojennym i służącym na Zachodzie.

Zrehabilitowany w 1956 r. powrócił do służby jako wykładowca w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni. Pełnił służbę do 1964r.

Zmarł w 1968 r.

Komandor Romanowski jest także  patronem 3 Flotylli Okrętów Polskiej Marynarki Wojennej.